NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ صَالِحٍ
حَدَّثَنَا
ابْنُ أَبِي
فُدَيْكٍ
أَخْبَرَنِي
ابْنُ أَبِي
ذِئْبٍ عَنْ
عُبَيْدِ
بْنِ عُمَيْرٍ
قَالَ
أَحْمَدُ
بْنُ صَالِحٍ
كَلَامًا مَعْنَاهُ
أَنَّهُ
مَوْلَى
ابْنِ
عَبَّاسٍ
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ
بْنِ
عَبَّاسٍ
أَنَّ
النَّاسَ فِي
أَوَّلِ مَا
كَانَ
الْحَجُّ
كَانُوا
يَبِيعُونَ
فَذَكَرَ
مَعْنَاهُ
إِلَى
قَوْلِهِ مَوَاسِمِ
الْحَجِّ
(Musannif Ebû Davud'un dediğine
göre kendi şeyhi) Ahmed b. Salih bir hadis rivayet etmiştir (ki bu hadisin)
manası (şudur):
İbn Abbâs'ın hürriyetine
kavuşturduğu kölesinin Abdullah b. Abbas'dan rivayet ettiğine göre insanlar
haccın ilk zamanlarında (hac mevsiminde) alış-veriş yaparlardı... (Musannif Ebû
Davud'un rivayetine göre Ahmed b. Salih daha sonra önceki (1734.) hadisin)
manasını (en son kelimesini teşkil eden) "mevâsimü'l-hacc (Hac
mevsimleri)"ne kadar nakletmiştir.
İzah:
Bu hadisi Müellif Ebû
Dâvûd, Ahmed b. Sâlih'den rivâyet etmiştir. Ancak Ahmed b. Salih'in sözlerini mânâ olarak rivayet
etmiştir. Müellifin mana olarak nakl ettiği ettiği bu hadis önceki hadisin
aynısı olduğundan oradaki açıklama ile yetiniyoruz.